urendruk(2)
“Ik denk er over na om over te stappen naar het bedrijfsleven, daar hoef ik tenminste geen uren meer te schrijven.”
De coachee die tegenover me zit zegt het heel stellig. Het is niet de eerste keer dat ik het hoor. De druk om uren te schrijven is voor veel van mijn coachee’s hoog, vaak omdat ze alles rondom uren schrijven als een probleem van zichzelf beschouwen. Iets waar alleen zij last van lijken te hebben en vast te maken heeft met hun functioneren. Of in ieder geval iets waar, als je er over praat, anderen een oordeel over zullen hebben. En dus houden ze de stress voor zichzelf en soms, gaan ze dus op zoek naar een oplossing die op korte termijn voor hen de beste oplossing lijkt.
Alsof het gras aan de andere kant altijd groener is.
“mijn peers zitten op een groot project en kunnen daarom veel makkelijker hun uren kwijt dan ik”
“ik heb nou eenmaal klanten waar ik mijn tijd niet zo makkelijk op kwijt kan”
“de tijd die ik hier nu aan heb besteed is voor deze klant veel te veel en dus schrijf ik maar niet al mijn tijd”
“het bleek toch ingewikkelder dan ik dacht en dus heeft het me veel meer tijd gekost, maar die kan ik natuurlijk niet allemaal schrijven”
“hoe ga ik al deze uren uitleggen aan de partner?”
“ Mijn medewerker heeft er al heel veel tijd aan besteedt dus ik kan de tijd die ik nodig heb om de review te doen maar beter niet niet schrijven, anders krijg ik weer gezeur bij het declareren”.
“ik wil geen gedoe over de rekening met de klant, straks besluit hij naar de concurent te gaan en is het mijn schuld”.
“mijn manager zei dat het een hele simpele vraag was maar ik kom er echt niet uit, wat moet ik nu met die tijd?”
“mijn collega uit het andere team vroeg of ik het even wilde uitzoeken, het leek simpel, dan kan ik natuurlijk niet opeens al mijn uren op zijn code gaan schrijven?
“ik wil geen gedoe met de partner over die klant, hij is toch uiteindelijk ook degene die mij beoordeelt, dus schrijf ik maar niet al mijn uren”.
Zijn deze gedachten herkenbaar voor jou? Lijken het voor jou alsof het soms feiten zijn en heb je het gevoel dat er geen andere uitweg is dan weggaan maar vind je je werk en de omgeving eigenlijk nog wel hartstikke leuk?
Dan kunnen we samen aan aan de slag gaan met het regiemodel. Door samen te kijken of je echt niks kunt veranderen (misschien kun je namelijk de situatie en de regels rondom uren niet veranderen maar wel de manier waarop je hier mee om gaat, hoe je er naar kijkt of wat het met je doet). Of dat je het anders misschien kunt accepteren en tenslotte, als veranderen en accepteren voor jou echt niet werkt, kun je besluiten om weg te gaan.